Changing light


Últimamente parece que todo se tuerce. Que la vida no es fácil ya lo decían mis padres, y que de lo que se trata es ir superando un obstáculo tras otro también. Pero que pasa cuando a uno ya no le queda energía suficiente para nada? En estos momentos, cuando me encuentro atada de pies y manos y no soy capaz de avanzar, en lo único que pienso es: cariño, y si nos fugamos?...lástima que en este caso sea inviable y tarde o temprano los problemas reaparecerían. Así que la única forma de salir de ésta es ponerle un par de huevos y una Black and Deker (frasecita que suelo usar en momentos difíciles, para sacarle un poco de hierro al asunto). Así que manos a la obra!....me he querido dar una alegría colgando por fin la lámpara Garland, y queda genial……...y aunque los problemas siguen allí, espero que con una buena iluminación todo se vea de otra forma.

Que paséis un buen miércoles!



-->Últimament sembla que tot es torça. Que la vida no es fàcil ja ho deien els meus pares, i que del que es tracta es d’anar superant un obstacle rere un altre també. Pero que passa quan a un ja no li queda més energia per a res de res? En aquests moments, quan em trobo lligada de peus i mans i no soc capaç d’avançar, en l’únic que penso és: “carinyo”, i si fugim lluny?...llàstima que en aquest cas sigui inviable i tard o d’hora els problemes reapareixerien. Així que l’única forma de sortir d’aquesta es posar-li un parell de collons y una Black and Decker (frase que acostumo a utilitzar en moments difícils, per a treure-li una mica de ferro a l’assumpte). Així que mans a l’obra!....m’he volgut donar una alegria penjant per fi la làmpada Garland, i queda genial……..i tot i que els problemes segueixen aquí, espero que amb una bona il·luminació tot es vegi d’una altre color.

Que passeu un bon dimecres!


***


8 comentarios

  1. I love u so much
    No queda otra que seguir adelante :)

    ResponderEliminar
  2. No se cual es tu situacion, pero yo tb estoy en una q me hace sentir algo parecido a lo q tu nos cuentas aqui. Pero como tu bien has dicho y sentenciado, no nos queda otra mas q seguir y seguir...
    Muuuuy chula la lampara :)
    UNBESITO LINDA

    ResponderEliminar
  3. Poc a poc! hi ha setmanes negres, i altres més colorades. Encara que et semble difícil, en uns mesos ho voràs tot diferent. Amb la Black&Decker segur que ho pots superar.
    Jo tb tinc la garland, m´ha seguit durant cinc o sis anys, i n´hem passat de tots els colors... et farà vore-ho tot, al menys, més bonic!

    ResponderEliminar
  4. Aguante, aguante que todo se resuelve!!! Te mando un abrazo y que pase todo rápido. La lámpara quedó lidísima!

    ResponderEliminar
  5. a veces he querido algo gordo y malo para tener excusa y mandar todo a la mierda, sin remordimiento y sin que nadie pida explicaciones, porque claro, la pobre, normal no puede más.
    afortunadamente eso gordo no me ha caído y después se me pasa y a veces, muchas veces sonrío porque no estoy tan mal me digo, y muchas veces siento que todo es demasiado pequeño para engrandecer lo malo.

    y te has rodeado de cosas bonitas y luminosas. está bien.

    ResponderEliminar
  6. Tranquila, al final todo pasa, y te lo digo por experiencia y cercana... llevo un año "completito" y no es el momento (mi primera visita) ni el lugar para contarlo pero ahora puedo ver como esas nubes negras han volado y poco a poco sale el sol, como tú dices, con luz parecen menos los problemas. Así que desde aquí, mucho ánimo de esta nueva seguidora. Buen blog :)
    MUA!!

    ResponderEliminar
  7. Pues te ha quedado preciosa. Seguro que eso es una señal de que todo va a ir mejor de aquí en adelante. Ánimo, guapa, que seguro que pasa pronto todo lo feo.
    Besitos!

    ResponderEliminar
  8. q te pasa?? animo, eh? y las lámparas genial!!! un besillo!

    ResponderEliminar

© galiana street
Maira Gall